Szczawik zajęczy - zioła na zgagę

Dywany jasnozielonych liści i delikatnych, białawych kwiatów szczawika zajęczego pokrywają ściółkę w lasach liściastych i iglastych. Jest to niezwykle radosny widok. Szukając grzybów schylam się od czasu do czasu, by zerwać i zjeść listek szczawika. Niewielkie ilości kwiatów zbieram na herbatkę mieszaną, której skład podaję w innym miejscu.

Zastosowanie mają tylko świeże liście szczawika. Nie suszy się ich. Likwidują one zgagę, lekkie zaburzenia czynności wątroby i zaburzenia trawienia. Przy tych dolegliwościach zaleca się picie dziennie dwóch szklanek ochłodzonej herbatki. Przy żółtaczce, zapaleniu nerek, wykwitach skórnych i robakach należy też pić tyle samo herbatki, ale ciepłej.

W lecznictwie ludowym świeżo wyciśnięty sok polecany jest w początkowych stadiach raka żołądka, przy rakowatych wrzodach zewnętrznych j wewnętrznych oraz guzach. Sok wyciska się w sokowirówce. Co godzinę pije się trzy do pięciu kropli soku z wodą lub herbatką ziołową. Zewnętrzne rakowate wrzody smaruje się świeżym sokiem. W chorobie Parkinsona (drżączka porażenna) zażywa się po trzy do pięciu kropli soku w herbatce z krwawnika, a ponadto sok stosuje się zewnętrznie do nacierania kręgosłupa. Należy ściśle przestrzegać rozcieńczania soku zarówno
w przypadku raka żołądka, wrzodów, guzów jak i w chorobie Parkinsona.

SPOSÓB UŻYCIA

HERBATKA: 1 łyżkę stołową świeżych liści zaparza się 1/2 litra wody i pozostawia na krótko do naciągnięcia.

ŚWIEŻY SOK: Liście myje się i wyciska z nich sok w sokowirówce.