Najpierw należy się poddać kuracji przy użyciu jemioły: W okresie sześciu tygodni pije się codziennie po trzy szklanki herbatki z jemioły, przez następne trzy tygodnie pije się po dwie szklanki, a przez kolejne dwa tygodnie po jednej szklance. Jedną kopiastą łyżeczkę do herbaty ziela jemioły zalewa się 1/4 litra zimnej wody i pozostawia na noc, rano lekko podgrzewa i cedzi.
Aby uniknąć kolejnego podgrzewania herbatki w ciągu dnia, najlepiej jest trzymać ją w termosie, uprzednio przepłukanym wrzątkiem. Herbatkę można też podgrzać na łaźni wodnej.
Miesza się równe ilości dziurawca, przełącznika, lawendy, melisy, rozmarynu i szałwii.
Jedną łyżeczkę do herbaty tej mieszanki zaparza się 1/4 litra gorącej wody, pozostawia na krótko do naciągnięcia i pije się po jednej szklance takiej herbatki przed i po południu.
Okłady z ziół szwedzkich robione na tylną część głowy polepszają ukrwienie i odżywienie komórek mózgowych. Poszkodowaną część (stronę ciała) naciera się ożywczymi nalewkami z krwawnika, dziurawca, tasznika lub macierzanki. Godne polecenia jest też nacieranie sparaliżowanych miejsc olejem z macierzanki lub dziurawca. Butelkę napełnia się aż po szyjkę ziołami i zalewa 38-40% żytniówką lub wódką owocową. W ten sposób otrzymujemy nalewkę. Jeśli chcemy otrzymać olej ziołowy, należy zioła w butelce zalać wytłoczonym na zimno olejem z oliwek. W obu przypadkach butelkę z ziołami należy pozostawić przez 10 dni na słońcu lub w ciepłym miejscu.
Dodatkowo stosuje się półkąpiele z krwawnika i skrzypu oraz kąpiele całkowite z tymianku.
W pierwszym przypadku bierze się 100 g ziół na jedną półkąpiel, a w drugim 200 g ziół na kąpiel całkowitą. Zioła namacza się zimną wodą na noc, rano otrzymany wyciąg podgrzewa się i dodaje do wody przygotowanej na kąpiel. Podczas kąpieli trwającej 20 minut serce powinno pozostawać ponad wodą. Wodą po kąpieli można jeszcze dwukrotnie zalać zioła, podgrzać i ponownie używać do kąpieli. W ciągu całego tygodnia powinno się robić kąpiele z jednego tylko rodzaju ziół.
Sparaliżowane miejsca można „ożywiać" przez nałożenie ciepłych liści żywokostu. Sparzone wrzątkiem liście zawija się w lnianą ściereczkę i przykłada. Nocą chory może kłaść się na poduszce wypełnionej suchymi, pozbawionymi łodyg liśćmi paproci. Sprawia to choremu wielką ulgę.
Objawami, które dostrzega się przed udarem mózgu są: duży niepokój, zawroty głowy, strach, zniekształcona twarz i zaburzenia słuchu. W przypadku ich wystąpienia należy natychmiast zgłosić się do lekarza! Zalecany jest umiar w jedzeniu i spacery na świeżym powietrzu. Całkowicie zabronione jest spożywanie alkoholu (wyjątkiem są zioła szwedzkie), palenie papierosów i picie prawdziwej kawy. Zaleca się picie rano i wieczorem po jednej szklance herbatki z jemioły przygotowanej w formie zimnego wyciągu, a w ciągu dnia dwóch szklanek herbatki szałwiowej. Stosuje się też okłady z ziół szwedzkich na okolice nerek i chłodne, wilgotne kompresy na serce.
Jako herbatę można jeszcze polecić następującą mieszankę: korzeń arcydzięgla ziele pięciornika gęsiego, korzeń kozłka, pięciornik. kwiaty lawendy, majeranek, korzeń mistrzownika, korzeń kuklika, rozmaryn, szałwię, fiołek wonny i hyzop lekarski, pomieszane w równych ilościach. Jedną kopiastą łyżeczkę ziół zaparza się 1/4 litra podgrzanego do temperatury wrzenia moszczu jabłkowego i pozostawia się na 3 minuty do naciągnięcia. Picie kilkakrotnie w ciągu dnia takiej ilości napoju, za każdym razem świeżo przygotowanego, może zapobiec udarowi mózgu, którego zbliżanie się zwiastują wymienione wcześniej objawy.
Tagi : zioła po udarze mózgu, zioła po udarze mózgu, zioła udar niedokrwienny, zioła po udarze, zioła na paraliż, zioła pomocne po udarze mózgu, zioła na paraliż po udarze
