Rumianek należy do najstarszych roślin leczniczych - w Europie rozprzestrzenił się jeszcze w czasach przedhistorycznych. O jego uzdrawiających właściwościach pisali Pliniusz Starszy i Dioskuridos. W średniowieczu wierzono, że ma moc zwalczania demonów. W klasztornych ogrodach uprawiano go jako roślinę ozdobną, choć nie zapominano także o jego walorach medycznych. W XVI stuleciu słynny zielarz Marcin z Urzędowa pisał: „Jest to ziele w każdym miejscu boleść uśmierzające, nawet przykładając na plastrze; dlatego je zowią: anodinum”.
Inne nazwy kamelka, macierzą, maruna, rumen, rumień
Opis
Roślina jednoroczna o aromatycznym zapachu, osiąga do 60 cm wysokości. Korzeń palowy, cienki. Łodyga delikatna, wzniesiona, rozgałęziona, wewnątrz pusta. Liście delikatne, pierzastodzielne, głęboko powcinane, równowąskie, ostro zakończone. Kwiaty zebrane w koszyczki na szczytach rozgałęzień, wewnątrz żółte, rurkowate, a na zewnątrz języczkowate o barwie białej. Kwitnie od maja do jesieni. Owocem są drobne, żeberkowane niełupki.
Występowanie
Występuje w Europie, Azji, Ameryce Północnej i Australii.
W Polsce pospolity chwast polny. Rośnie dziko na polach, w ogrodach, na przydrożach, miedzach, nieużytkach, na glebach wilgotnych.
Surowiec
Surowcem leczniczym są dojrzałe koszyczki kwiatowe, zbierane sukcesywnie, w miarę zakwitania, w dni pogodne i suche. Koszyczki nie mogą być ugniatane.
W apteczce
Surowiec zawiera do 1,5% olejku eterycznego (chamazulen, alfa bisabolol, spiroeter), flawonoidy (apigenina, luteolina, kwercetyna), kumaryny, cholinę, związki śluzowe, witaminę C, sole mineralne. Znane jest dobroczynne działanie rumianku na funkcjonowanie przewodu pokarmowego, a także jego właściwości przeciwzapalne i przeciwbakteryjne oraz przeciwuczuleniowe. Rumianek wykorzystywany jest w leczeniu nieżytów żołądka i jelit po przyjmowaniu silnych leków, np. antybiotyków czy w przypadkach dolegliwości żołądkowych w pierwszym okresie ciąży. Pobudza łaknienie i przyspiesza trawienie, poprzez zwiększenie wydzielania żółci i zapobieganie nadmiernej fermentacji w jelitach.
W kuchni
Z rumianku parzy się doskonałą herbatkę, natomiast olejkiem z kwiatu rumianku aromatyzuje się likiery i nalewki.
Dla urody
Okłady z rumiankiem przywracają blask zmęczonym oczom. Łyżkę rumianku należy zalać szklanką gorącego mleka i odstawić do przestudzenia. Letni kompres przyłożyć na 20 minut na powieki. Można też przygotować odżywczy to- nik rumiankowy, dobry zwłaszcza dla cery trądzikowej, mieszanej, tłustej i wraźliwej. Należy namoczyć na noc garść owsa, na drugi dzień przecedzić, uzupełnić wodą, by otrzymać dwie szklanki płynu. Zagotować pod przykryciem, zaparzyć otrzymanym wrzątkiem garść rumianku (około 20 minut). Ostudzić, dodać 2 łyżeczki miodu. Tak przygotowanym tonikiem przecierać twarz.
Tagi : jakie zioła na nieżyt żołądka, zioła na nieżyt żołądka, zioła na przewlekły nieżyt żołądka, zioła w nieżycie żołądka, zioła na nieżyt jelit
